ဒီရင္ဘတ္ လဲ နာတတ္ပါတယ္

ေထြျပား ေနမလား
အရင္ကလုိပဲ
စိတ္ေတြ  ေ၀၀ါးေနဆဲလား
က်ိတ္မွိတ့္  ခံရဘူးတဲ ့
ဒုကၡ  လွလွ  ေတြ ကေရာ
ဆီးၾကဳိ ေနတုန္း ပဲလား
မေနခ်င္ ေတ့ာ ပါဘူးလုိ ့
အခါခါ  ျငင္းဆန္ဘူးတယ္

နွစ္ ့ခ်ဳိ ့ ကံတရား ၾကီးရယ္
အဲ့ဒီ ဖက္ကုိ  ေနာက္ထပ္
ေက်းဇူ ့ျပဳ ့  ျပီး
မေခၚေဆာင္  သြားပါနဲ ့ေနာ္
ရင္ေမာနာ က်လြန္း လုိ ့ပါ


ဖိနပ္   ဖေနာင့္ျပဲ
ေနာက္ကြဲ  အက်ၤီ  အစုတ္နဲ ့
ေနပူထဲ  လမ္းေလ်ွာက္
ေသာက ေတြ  ရဲ  ့ အေၾကာင္း
စာစီျပရ ရင္
ကဗ်ာ ေတြ ေတာင္ ထုိင္ငုိခ်ေလာက္ရဲ  ့

ဖိတ့္ေခၚျခင္းမဲ့
ေဘာင္ကြတ္ ့  မလွ တဲ ့
ဘ၀  တဲစုတ္  ထဲ
အားမနာ တမ္း
သူ၀င္ေရာက္  ေမြေနွာက္သြားတာ
လက္တား ခ်ိန္မရေလာက္ေအာင္
 ခေလာက္ဆန္  သြားတယ္

ရယ္ေမာျခင္းေတြ
ေမ့ေမ်ွာ  ေနေလာက္ေအာင္
၀င္သက္ ထြက္သက္   ေတြက
အသက္  ရႈမ၀  ခဲ့ဘူး
ႏြမ္းနယ္ သူ  ကူရာမဲ ့  
ကံၾကမၼာ  ေနပူထဲ
ကံဇာတ္  ဆရာ
အခေၾကး  မေပး
ကခုိင္း   ေနေတ့ာ
ငါ့  မ်က္ရည္  တန္းဖုိး
ဘယ္သူ  နားလည္ေန မလဲ


သူစိမ္း  တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ ့
ငါ့.............ကုိ
 သူ တုိ ့ေတြက
မ်က္လုံး စိမ္းေတြ နဲ ့
သူစိမ္း  တစ္ေယာက္လုိ
ၾကည့္ေနလုိက္တာ
ေၾသာ္..........ငါဟာ သူတုိ ့   အတြက့္
သူစိမ္း  တစ္ေယာက္ပဲေလ............

အခ်ဳိ   ခပ့္ပါးပါး
သုတ္လိမ္း ထားတဲ ့ အခါးသီး လုိပဲ
က်ီအာသီး  သဖြယ္
အေရာင္အဆင္း လွျပီး
အတြင္း မလွတဲ ့
တားျမစ္ နယ္ေျမ ထဲ
 ေနာက္မ်ားဆုိ   ေျခဦး မခ်မိေစဖုိ ့
ငါ့  ရဲ ့  ေျခေထာက္ေတြ
ရုိက္ခ်ဳိးထားလုိက္ျပီး