အက့္ေဆး မဆန္တဲ့ က်မ ကဗ်ာ

စကၠန္႔ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္
ဘာသိဘာသာ ပုစာၦေတြ 
အေျဖမရွာတတ္သူ ရႈပ္ေထြးျခင္းမ်ား နဲ ့   
အလုပ္ မ်ားေန တဲ ့   ငါ...

ကဗ်ာ  မဆန္တဲ ့  ညမွာ
ကာရန္မပါတဲ ့
ကဗ်ာ ေတြ  ခ်ေရး ေနတဲ့
ကဗ်ာ ဆရာမ  တစ္ေယာက္
မဟုတ္ခဲ့တဲ့ ငါ....

ညည  ေတြ ဘယ္ေလာက္ 
ေမွာင္မဲ  ေနခဲ့ သလဲ
အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့တဲ ့
ညည ေတြကုိလဲ
ငါ  ေရ ..  မတြက္ခဲ့ရဘူး

အတိတ္ ဆုိတာ
ေလလြင္ ့  သစ္ရြက္  လုိပဲလား  
အနာဂတ္ ၾကီး က  ဘာ  အေရာင္လဲ....?
လေရာင္ ေပ်ာက္ေနတဲ့
ကေလး ငယ္လုိပဲ
ေရႊလင္ဗန္း  ကေရာ ဘယ္ကရမလဲ

ၾကာညုိ မရွိတဲ့  ကန္ေရ မွာ
ခြာညုိ  မ်ား  ရွိေနမလား
အေတြး မ်ားတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ
တကယ္ေတ့ာ  ငါ..ဟာ
ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ပါ  လား

အနာေတြ  နဲ ့
ငါ့ သမုိင္း ကုိ  ဘယ္သူေတြ
အေ၀း က လွမ္း သနားေနၾကသလဲ
ဘ၀  ရထား  က်ပ္က်ပ္ထဲ
ငါ တုိးေ၀ွ ့စီးနင္း လုိက္ပါရင္ 
 ဒုကၡ မ်ား နဲ ့  ငါ
ဘယ္နား ေရာက္ေနသလဲ  
သတိမထား  လုိက္မိဘူး

စိတ္ကုူး ေတြ  ေျခရာခ်ရင္
အိပ္ငုိက္လုိ ့ငုိက္စုိက္က်တဲ့ 
ေခါင္ကုိအေမာ့
မေန ့  က အတုိင္းပဲ
ေလာကၾကီးက
အထာကုိင္ လုိ ့ ေနတုန္းပါပဲလား



ညအကၡရာ((((((((((((((